aan de slag - of we go

d6 (lariam dag)
Hop naar het ziekenhuis, lang wachten voor niets, in de hoop ergens te worden opgepikt om mijn programma te bespreken.... dan maar besloten om gewoon naar de dienst te gaan en daar te beginnen werken. enorm onder de indruk van de chaos en de taal en de organisatie. tijdens een onderzoek staan er soms meer als 5 mensen in de onderzoeksruimte (bijna ondenkbaar in Belgie) De onderzoeken gebeuren voornamelijk door studenten die er vrijwillig ervaring komen opdoen, of toch als ik het goed begrepen heb.
Nog maar heel weinig zelf kunnen doen.
De zaal (conventionele rx) waar ik stond heeft een Shimadzu R-20J (http://www.shimadzu.com/products/medical/radio/index.html) erg vergelijkbaar met onze siemens en philips toestellen. Dit toestel is echter kapot dus gebeuren alle opnames met een mobiel toestel(Villa sistemi medicali - AR30 voor de specialisten: http://www.delmedical.com/cgi-bin/r.cgi/b_productdetail.html?SESSION=NNmsMmOua5&ProductID=15 ). Het is moeilijk uit te leggen, maar de positionering en de "geometrie" van de buis tegenover de wandbucky zijn verschrikelijk. Maar goed tegen 15h is men wel klaar met werken,... nog eventjes wachten en dan opruimen en opkrassen.
Het werd tijd om mijn volgende 50EUrobiljet te gaan omwissellen, erg verkeerd en fout en verloren gelopen, maar uiteindelijk toch geraakt waar ik moest zijn. Verloren lopen is de beste oefening om je orientatievermogen te trainen.
thuisgekomen rijst met soep gekookt en gaan slapen => Afgepeigerd.

d7
Opnieuw naar het ziekenhuis, nu liepen er nog meer studenten rond. Na een tijdje met S. naar het assesment centre geweest. Dit is de radiologie van de "dagkliniek" zo ongeveer. hier een redelijk recent Phillips Bucky (http://www.healthcare.philips.com/me_en/products/xray/products/radiography/analog/buckydiagnost/index.wpd) toestel, op de wandbucky stond echter een andere naam en op de console stond nog een andere naam,... maar dit toestel werkte tenminste nog goed. en de beelden waren hier ook opvallend beter dan op de andere dienst. Ik begon een beetje te helpen en te interageren waar mogelijk, maar al de mensen die Luganda spreken kan ik niet helpen, wel geleerd om te zeggen: "diep inademen", "stop", en "dankuwel" dat is een begin.
De radiographer van deze dienst vraagt me om in Belgie achter tweedehands casettes te vragen en eventueel een "name-printer" voor een prikje, omdat hij een eigen "clinic" plant op te starten. Dat is hier de normaalste zaak van de wereld. als iemand die dit leest al ana iets denkt... wees welkom om het mij te laten weten.
Ook hier zit het werk erop tegen 15h30.
Wat blijkt bij thuiskomst, A., de nieuwste aangekomen bewoner van Edge House is jarig vandaag, dus we worden geinviteerd op een etentje(heerlijke Porc sticks en tomaat-ajuin-paprika salade) gevolgd door een danceke placeren in een plek called "Rouge" (veel te westers naar mijn zin) Maar duizend keer indrukwekkender:
tijdens het "dineetje" krijgen we te horen van M.(een zweedse verpleegster die morgen vertrekt na 4 maanden Mulago) en S.(een lokale Ugandese Kampalaan) dat ze morgen trouwen voor dat ze vertrekt. we zijn van harte uitgenodigd voor de lunch... Iedereen valt van zijn/haar stoel van verbazing, maar ze worden natuurlijk van harte gefeliciteerd. Ik maak het uitje voor mezelf niet te laat, want ik plan morgen wel degelijk naar het ziekenhuis te gaan, in tegenstelling tot de Med. Students die redelijk vrij zijn in hun ziekenhuis dagen.

d8
ik verkies om naar het ziekenhuis tegaan en eventueel voorde lunch te vertrekken. eenmaal aangekomen in het assesment center blijkt de zaal ondergelopen te zijn omdat de afvoer van de waterbak van de ontwikkelmachine verstopt blijkt te zijn. Eerst kuissen, dan wachten op de "loodgieter" maar dat wachten werd me wat te lang dus ik ging terug naar de dienst radiologie. Waar ik weer met de vele studenten en het mobiele toestel ging spelen.
Voor het eerst een opmerking gehoord in de genre van: "Waarom staat mevrouw in de straling? Zij is jong en hoeft hier helemaal niet te zijn op dit moment, hebben jullie dan geen enkel benul van stralingsbescherming!!!" Dat was natuurlijk ook een van mijn eerste eigen bedenkingen de eerste dag. Maar wegens de taal was het mij nooit duidelijk wie patient was, en wie er bij hoorde als familie of als begeleider... bovendien halen constant verschillende studenten verschillende patienten binnen en werkt iedereen door elkaar...
Proberen in het vervolg toch wat aandachtiger te zijn?
vreemd genoeg wou de buis plots niet meer mee (we mochten de uit en aan zetten problem solving techniek niet toepassen, eerst de gebruikte casette ontwikkellen om te zien of deze bestraald was) Dat duurt dus eventjes makelijk een halfuur... Maar toch geraakten we klaar met werk tegen 14h.
Ik ging een Wedding kaartje kopen en begon een tekenigetje en een tekstje klaar te Maken voor M. en S., het afscheid was nogal triestig, maar tegelijk ook mooi.
vervolgens nog wat geschreven en muziekgeluisterd en kaartspelletje geleerd,... en kip uit blik met rijst en ajuin gekookt... mmmhhhhh en voor het eerst ook een glas Uganda Waragi gedronken(delokale sterkedrank op basis van gefermenteerde banaan)
en redelijk vroeg gaan slapen, morgen verhuis ik naar een eenpersoonskamer. dus wat opruimen enzo.


PS: een brikje chocolademelk uit een frigo(die echt goed werkt) in de supermarkt is heerlijk tijdens het naar huis wandellen.

d9
vanmorgend op het gemakje opgestaan en ontbeten, vandaag is eindwerk dag, dus ik zit gezellig heel de dag in de bibliotheek achter een computer. ondertussen schrijf ik ook mijn blog wat bij. Misschien dit weekend op trip naar Jinja

misschien denk ik er aan om binnenkort eens wat fotos up te loaden...
maar vanop deze computer is dat nogal lastig.